Podlasie na weekend: gdzie zjeść? 5 sprawdzonych miejsc z podlaską kuchnią

Kuchnia podlaska wkroczyła na kulinarną mapę Polski stosunkowo niedawno, ale o jej wielkim potencjale szybko zaświadczyli kucharze rangi światowej. Pod hasłem kuchnia podlaska kryją się bowiem unikatowe potrawy z całego województwa, które od setek lat jest miejscem styku różnych kultur i religii.

Wielowiekowa obecność Żydów, Tatarów oraz współistnienie mniejszości białoruskiej, ukraińskiej i litewskiej wywarło ogromny wpływ na to jak się u nas gotuje. Właśnie w Podlaskiem skosztujecie potraw zupełnie nieznanych w innych częściach kraju, których nazwy będą nieco egzotyczne, a składniki oparte na tym co rodziła podlaska ziemia. Jedna z edycji prestiżowego wydarzenia kulinarnego Cook it raw miała miejsce na Suwalszczyźnie – to właśnie wtedy, w 2012 r. dowartościowaliśmy się jako region idealnie wpisujący się w hipermodny trend o nazwie SLOW FOOD. Nasze gospodynie nawet nie wiedzą, że gotują trendi! Kuchnia podlaska jest od wieków taka sama: prosta, oparta na lokalnych produktach sezonowych, pożywna i co najważniejsze… smaczna!

Gdzie zjeść na Podlasiu? Polecam 6 wyjątkowych restauracji. Zakładając, że skorzystacie z naszego przewodnika: Podlasie na weekend: co zobaczyć? podpowiemy Wam gdzie warto wstąpić na obiad i jakich potraw koniecznie spróbować.

1/5 Supraśl: Restauracja Prowincja

Jeżeli jesteście w centrum uzdrowiska Supraśl to waszą uwagę napewno przykuje przedwojenny Dom Ludowy (a powojenne Kino Jutrzenka). Dziś ten pięknie odrestaurowany, rzadki przykład modernizmu drewnianego, jest dumą miasteczka. W 2016 r. został uhonorowany nagrodą dla najlepiej odrestaurowanego budynku drewnianego w Polsce. W jednej z sal mieści się Restauracja Prowincja
(kto i jak tam gotuje przeczytacie w dłuższej recenzji: Podlasie na weekend: obiad w Prowincji). 

Niewielkie i dość skromnie urządzone wnętrze kryje bogactwo podlaskich smaków. Właściciele korzystają
z lokalnych tradycji i produktów regionalnych. Trzeba przyznać, że kucharze nie boją się tutaj eksperymentów! Jesienią w menu był np. hummus z fasoli, nigdzie indziej na Podlasiu nie zjecie sałatki z ozorem wołowym... W karcie zawsze znajdziecie ser koryciński, żur, smalczyk i piwa kraftowe produkowane w Podlaskiem. Warto na deser zamówić sękacza, który jest wypiekany w Prowincji w tradycyjny sposób. To dziś prawdziwa rzadkość – proces ten jest bowiem skomplikowany – sękacze wypieka się na rożnie nad ogniem zaś receptury są pilnie chronione. Prowincja ma też tę zaletę, że jest otwarta do 1:00 w nocy, chyba najdłużej w Supraślu.

2/5 Tykocin: Restauracja Tejsza

Jeżeli szukacie restauracji nowoczesnej, antyseptycznej to nie jest miejsce dla Was! W piwnicy Domu Talmudycznego, tuż obok XVII-wiecznej synagogi znajduje się najstarsza restauracja w Tykocinie. Istnieje nieprzerwanie od 1978 r.! Docenili ją znawcy kuchni żydowskiej, bywał tu Robert Makłowicz, ale też tysiące turystów, którzy zaświadczają o wyjątkowości tego miejsca. Tejsza ma swój vinatge klimat i stałe menu. Karta nie jest długa, decyzję podejmiemy szybko.

Należy pamiętać, że kuchnia żydowska lubi słodkie dodatki takie jak miód, rodzynki i inne bakalie. Bez wątpienia sztandarowym daniem w Tejszy jest cymes świąteczny. Możemy go zamówić z kuglem i wtedy najemy się pod korek. Cymes to wyśmienity gulasz wołowy, a kugel to babka ziemniaczana. Wołowina rozpływa się w ustach, a babka jest sprężysta i nie przepieczona. Przystawki też są świetne – warto zamówić wątróbkę i śledziki po żydowsku. Niepowtarzalny smak mają kreplechy (pierogi) z Tejszy, które były nawet nominowane w konkursie na Podlaską Markę Roku. Wszystko to popijecie domowym kompocikiem lub czerwonym, koszernym winem. Dania domowe kuchni polskiej również są smakowite, to opcja dla gości, którzy nie znoszą rodzynek i miodu z mięsem.

3/5 Szlak Tatarski: Restauracja Tatarska Jurta

Być na Podlasiu i nie zjeść w Tatarskiej Jurcie w Kruszynianach – wręcz nie wypada. To miejsce kultowe i bardzo oblegane. Jeżeli będziecie mogli wybierzcie termin mniej popularny niż długi weekend majowy, kiedy to przed drzwiami Jurty stoi ogonek głodnych turystów.

Z całej gamy potraw kuchni tatarskiej powinniście zjeść pierekaczewnik. To wyrób niepowtarzalny: zarejestrowany w UE przez właścicielkę Restauracji Tatarska Jurta jako produkt regionalny o wielowiekowej tradycji. Aby zrobić pierekaczewnik trzeba się mocno napracować! Na stronie z opisem produktu czytamy co stanowi o unikalności potrawy: „…wielowarstwowa struktura będąca rezultatem układania na sobie cienkich (prawie przezroczystych) warstw ciasta. Efekt ten uzyskuje się poprzez bardzo dokładne rozwałkowywanie ciasta. Po ułożeniu wszystkich warstw oraz farszu całość zwija się w rulon. Dzięki temu w przekroju widoczne są charakterystyczne dla pierekaczewnika liczne warstwy ciasta i nadzienia ułożone na przemian. Po upieczeniu pierekaczewnik swym wyglądem przypomina muszlę ślimaka. Smak w zależności od nadzienia jest pikantny lub słodki. Produkt podaje się tradycyjnie na ciepło, dzięki czemu jego poszczególne warstwy rozdzielają się i stają się lekko chrupiące.” Gdybyście trafili do Tatarskiej Jurty a pierekaczewnika akurat nie było (schodzi na pniu) to koniecznie przetestujcie manty na słodko, jagnięcinę lub kołduny. Tak po prawdzie każda z tradycyjnych tatarskich potraw jest warta spróbowania.

Zobacz także: 4 klimatyczne agroturystyki na Podlasiu.

4/5 Kraina Otwartych Okiennic i region Puszczy Białowieskiej: Restauracja Carska

Stacja Białowieża Towarowa wybudowana w 1903 r. jako dworzec pomocniczy odciążający ruch, po wojnie i w latach 90. XX w. systematycznie popadała w ruinę. Po zamknięciu nierentownej linii kolejowej zdawało się, że los budynku jest przypieczętowany. Jednak ostatecznie, po wielu perypetiach trafił w dobre ręce i dziś Dworzec Białowieża Towarowa mieści zjawiskowo urządzoną Restaurację Carską, apartamenty w wieży ciśnień oraz „pokoje” w oryginalnych, zabytkowych wagonach. Jednak Carska to nie tylko wnętrze jak z bajki, to przede wszystkim wykwintna kuchnia, godna carskiego podniebienia.

Jeżeli polujecie na coś ekstremalnie wyjątkowego to miejsce dla Was – gdzie indziej można znaleźć na stałe w menu grasicę cielęcą? Ta wyjątkowa przystawka jest flambirowana wódką żubrówką i aromatyzowana trawą żubrową. Wręcz rozpływa się w ustach! Wśród dań głównych perliczka, jagnięcina i jesiotr. Wśród deserów o zawrót głowy przyprawia mus chałwowy z paloną białą czekoladą i prażonym sezamem. Warto wcześniej zrobić rezerwację – miejsce jest oblegane zwłaszcza w niedziele i długie weekendy.

5/5 Nadbużańskie Podlasie: Folwark Księżnej Anny

Zwiedzając Nadbużańskie Podlasie będziecie przejeżdżać przez Siemiatycze. Polecam gorąco Folwark Księżnej Anny w Anusinie. To jeszcze mało znane miejsce, ale już docenione! Znalazło się m.in. na liście Gault&Millau Polska. Oprócz klasyki podlaskiej tj. babki ziemniaczanej, kartaczy, kapusty czy policzków wołowych zjecie tam np. popularne jeszcze przed wojną, a dziś zapomniane cynaderki, czyli nerki cielęce w aromatycznym sosie.

Poza tym każda potrawa ma jakiś lokalny bonus – smalec jest najzdrowszy, bo gęsi, buraczki są
z własnego ogrodu, nalewki to produkcja miejscowa. No i na koniec deser. Beza Księżnej Anny… Najlepsza jaką w życiu jadłam! Lokal jest nowy, ale gustownie urządzony na wzór dawnych dworów. Obsługa dwoi się i troi, aby zaprezentować swoje wyjątkowe smaki. Kuchnia jest wyraźnie inspirowana staropolską tradycją szlachecką i bazuje na produktach regionalnych.

Zdjęcie na otwarcie: materiały prasowe